wiać

wiać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIb, wieje, wieją {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o powietrzu: przemieszczać się z jakąś prędkością i siłą': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wieją silne wiatry. Wiatr wieje od wschodu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o chłodzie, zimnie, wilgoci itp.: dawać się odczuwać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Z szafy wiało stęchlizną. Z sieni wiało chłodem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}wiać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIb, wieję, wieje, wiał, wiali || reg. wieli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}reg. {{/stl_8}}{{stl_7}}'oczyszczać omłócone zboże z plew': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wiać pszenicę, jęczmień. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'uciekać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wiał przed napastnikami.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}uciekać – uciec [i syn.] gdzie pieprz rośnie; wiedzieć [orientować się, czuć, wyczuć], skąd wieje wiatr {{/stl_10}}